Φώτης Βαρέλης - Έπαιξε βιολί και μαντολίνο και συνέθεσε τραγούδια και εμβατήρια, - στίχους
και μουσική - παραθέτονται δύο εμβατήρια:
Ύμνος της Δωδεκανήσου
Είμαστε δώδεκα νησιών βλαστάρια
μεγαλωμένα στον πόνο της σκλαβιάς
που της Ελλάδας μας γινήκαμε καμάρια
της υπομονής και της παλληκαριάς.
Βλέπαμε τους παππούδες μας να κλαίνε
και τους γονιούς μας να θρηνούνε μυστικά
και τους δασκάλους μας ακούγαμε να λένε
πως είμαστε από περήφανη γενιά.
Χρόνια - χρόνια στην σκλαβιά και την καταφρόνια.
Χρόνια - χρόνια στην σκλαβιά και την καταφρόνια.
Μα σήμερα γιορτάζουμε τη μέρα αυτή που φτάσαμε
τη μέρα της Ελευτεριάς.
Γιατί όσο δακρύζαμε τη γη μας την ποτίζαμε
με πόθους κι όνειρα της λευτεριάς ώ της λευτεριάς
που βλάστησε τρανή!
Στίχοι και μουσική Φώτη Βαρέλη
Αέρα
Στις κορφές του Ολύμπου της Πίνδου
ο τσολιάς μας
Τσολιάς παινεμένος
Τους μεγάλους σκορπίζει παλμούς της καρδιάς μας
την δόξα ζωζμένος.
Κι αν δέρνει το χιόνι
κι η σφαίρα πληγώνει
σηκώνεται μπόρα
και σέρνεται τώρα
Αέρα! Ξεσπά μανιασμένος
την δόξα ζωζμένος.
Κι αν η μάνα του κλαίει
στην εικόνα και λέει
Παναγιά μου ο γιος μου
μοναχός κι ακριβώς μου
Αέρα, αέρα, αέρα.
Κι αν δακρύζει η ματιά,
για τη νίκη, τη δόξα,
τον κόσμο, τον σκλάβο,
Αέρα!! και στην μάχη ορμά.